China

Zoals de trouwe lezer waarschijnlijk wel gemerkt heeft is het al weer een tijd geleden dat we een blog geplaatst hebben. Het reizen in China was erg intensief waardoor we vaak geen puf meer hadden om iets te schrijven. Daarnaast waren computers vaak erg traag waardoor het niet prettig schrijven is. Tot slot liepen we tegen het probleem van censuur aan. Deze blog maakt gebruik van Google kaarten, die worden geblokkeerd, waardoor we geen blog konden plaatsen. Nu we bij Joost en Lotte in Singapore zijn hebben we echter een goede computer, geen censuur én tijd om wat te schrijven. Tijd dus om onze schuld in te lossen. We zijn in totaal zo'n 30 dagen in China geweest. We zullen in deze blog wat minder in detail treden, want anders wordt het wel een heel erg lang verhaal. We geven hieronder een overzicht van plaatsen waar we geweest zijn en vertellen daar kort bij wat we meegemaakt hebben.

Voordat we met dit overzicht beginnen willen we jullie nog wat algemene indrukken van China geven:

DRUK. Uiteraard wisten we dat China veel inwoners heeft, maar toch hebben we ons verbaasd over de massa's mensen die o-ver-al lopen. WEINIG WESTERLINGEN. Een tweede gegeven dat ons op opviel is dat we erg weinig westerlingen tegenkwamen. Zelfs bij toeristische attracties als bijvoorbeeld de Chinese Muur waren westerlingen nauwelijks te vinden. Toeristen zijn er echter genoeg in China, maar dit zijn grotendeels Chinese toeristen.
GROOT. Opnieuw wisten we uiteraard dat China een groot land is, maar om het echt te bereizen is een tweede. Else was erg onder de indruk van de reistijden. "Even naar de volgende stad" betekende al gauw een treinreis van 20 uur. Tom had zich vooral verkeken op de omvang van de steden. Echt informatie over inwoneraantallen hadden we niet vooraf opgezocht. Toch creëer je een beeld. Zo liep het eerste stuk van China van Beijing naar Xi'an naar Chengdu. Tom had grofweg het volgende beeld: Beijing: 15-20 miljoen mensen, Xi'an ±400 duizend mensen, Chengdu ± 80 duizend. In werkelijkheid bleken ook de 'kleinere' steden makkelijk meer dan 4 miljoen inwoners te hebben.
SMERIG. De grond in China is eigenlijk nergens rein te noemen. Nergens kun je je tas neerzetten zonder risico. Mensen in China rochelen voortdurend op de grond, zowel buiten als binnen in bijvoorbeeld een trein. Mensen snuiten hun neus uit op de grond, spugen pruimen op de grond, gooien afval op de grond, laten eetgelegenheden en slaapgelegenheden als een zwijnenstal achter. Er heerst hier heel duidelijk een andere cultuur wat dat betreft. Met name Tom had hier soms wel moeite mee. Ook de wc's zijn 99 van de 100 keer een gruwelijke ervaring, waarbij de meest vreselijke zaken tegen de muren, deuren etc gesmeerd zijn. Tom krijgt kippenvel als hij er aan terugdenkt.

Bovenstaande klinkt misschien negatief, maar dat is niet zo bedoeld. Het is vooral een bijzondere doch intensieve ervaring.

Nu eindelijk dan na deze korte (kuch kuch) intro het vervolg van onze reis. We zijn nog in Ulaanbaatar:

Treinreis
Na ons paardrij avontuur hebben we nog een paar dagen in Ulaanbaatar om te ontspannen en bij te komen. We doen dit in een fijn appartement in het centrum. We verkennen de stad nog een aantal keer en doen onze eerste handwas. Het wassen lukt goed. Alles ruikt weer fris en door het hete weer is alles zo droog. Op zondag 16 augustus stappen we weer in de trein om het laatste stuk van de Trans Mongolië Express te gaan doen. Dit keer hebben we een ouder model trein, die een wat gezelligere uitstraling heeft. De treinreis brengt ons langs de rand van de Gobi woestijn. Het landschap wordt nóg droger en heter. Tom spot zelfs nog een aantal kamelen! Het landschap is zeer uitgestrekt en mooi om te zien. Wanneer we China binnenrijden verandert het landschap al snel. Het groen komt terug en er verschijnen bergen. Tom slaat weer op hol met het fototoestel. Als een idioot rent hij van raam naar raam om plaatjes te schieten. Ook leuk op dit laatste stuk zijn de vele tunnels. We rijden door zo'n 60 tunnels kort achter elkaar voor we Beijing bereiken.


Beijing
Wanneer we de trein uitstappen ervaren we een redelijke cultuurshock. Na dagenlang rust in de trein en Mongolië moeten we echt even schakelen. Overal op en rond het station zijn massa's mensen. Voor het station is een groot plein waar duizenden mensen staan, zitten en zelfs liggen. Wat ze daar doen is ons een raadsel. Door de hitte lopen we met onze bepakking dwars het plein over op zoek naar ons Hostel. Deze blijkt niet makkelijk te vinden, maar na heel wat rondvragen lukt het toch. In Beijing blijven we niet erg lang en willen we toch een hoop zien en doen. We gaan daarom snel op pad. Via een tour van het hostel boeken we een trip naar de Chinese Muur. We vertrekken 's ochtends vroeg en moeten een eind rijden met een bus. Onze gids is een jong meisje die erg zenuwachtig en wat verlegen is. Ze doet alles voor de eerste keer. Onze chauffeur is een chagrijn en een schreeuwlelijk. Deze perfecte combinatie zorgt ervoor dat onze gids ons halverwege de heenweg huilend moet verlaten na een flinke confrontatie met de chauffeur. Gelukkig verschijnt ze bij de muur weer met vrolijke lach. Bij de muur gaan we met een kabelbaan naar boven. De muur staat hier namelijk bovenop een stel heuvels. Boven aangekomen zien we de muur prachtig over de heuvels lopen. Wij lopen hier een aantal uur over de muur en genieten van de uitzichten. Erg bijzonder om zo'n beroemd bouwwerk te mogen aanschouwen!
De volgende dag besluiten we Beijing te verkennen met de metro. Ook hier is een gigantisch netwerk. Doordat veel ook in het Engels wordt aangegeven is het goed te doen. Tom heeft veel op zijn verlanglijstje staan. Onze eerste stop is Tianman Square, 's werelds grootste plein. In de buurt van dit plein is de Verboden Stad. Hier gaan we uiteraard naar binnen. Ook dit is erg bijzonder om te bekijken. De Verboden Stad is kolossaal en je kunt er zo een hele dag aan besteden. 2 uur vinden wij echter voldoende. Ondanks dat het erg bijzonder is vinden we het wel wat kaal en eentonig op den duur. Door de grote afstanden die we moeten afleggen gaat de tijd snel voorbij en al gauw blijkt dat we Tom zijn verlanglijstje moeten inkorten. Er is nog tijd (en puf) voor een tempel. We kiezen voor de Lama tempel. Dit tempelcomplex is een stuk kleiner, maar heeft meer uitstraling vinden wij. Deze tempel wordt nog echt gebruikt. Er wordt wierook ontstoken en er wordt gebeden. Zeer sfeervol!
Om vlot bij onze volgende bestemming in China te komen besluiten we met een bullet-trein te reizen. Met meer dan 300 km per uur schieten we in 6 uur richting Xi'an.

Xi'an
Ook Xi'an blijkt een miljoenen stad. Toch kunnen we zien dat het een stuk kleiner is dan Beijing. Hier hebben we een gezellig hostel, met een bar waar we regelmatig wat drinken. Na het vele lopen in Beijing lijkt het ons leuk om deze stad met de fiets te verkennen. Dapper weten we ons heelhuids door het chaotische verkeer te navigeren. Verkeersregels zijn er wel in China, maar veel worden niet opgevolgd. Er wordt links en rechts ingehaald naar gelang het men uitkomt. Er wordt door iedereen door rood gereden enz. Tijdens onze fietstocht komen we toevallig op een lokale markt. Erg leuk om wat rond te kijken. Uiteindelijk belanden we in een (Chinees) toeristisch gebied. Opnieuw zijn hier massa's en massa's mensen. Ook zien we tal van eettentjes en winkeltjes.
Uiteraard is de hoofdreden om Xi'an aan te doen het Terracotta Leger. Hier gaan we dan ook naar toe. Na weer een vrij lange busrit komen we eerst bij een plek waar men ons laat zien hoe de Terracotta beelden werden gemaakt. Dit blijkt echter puur geldklopperij te zijn. Over hoe de beelden werden gemaakt vroeger leren we namelijk niks en we worden al gauw de winkel ingestuurd om dingen te kopen tegen werkelijk belachelijke prijzen. Dan rijden we naar het Terracotta leger zelf. Rondom dit leger heeft men een gigantisch complex gebouwd voor de toeristen. We moeten na het verlaten van de bus nog zo'n 10-15 minuten lopen langs tal van souvenir winkels. Het Terracotta leger staat in een grote hal. Ook hier lopen weer duizenden mensen, zodat het het soms echt zoeken is naar een plekje om wat te kunnen zien. We leren van onze gids dat dit leger door een stel boeren per toeval is gevonden bij het graven van een waterput. De boeren zijn nog altijd een soort beroemdheden en delen vaak handtekeningen uit. Het is erg bijzonder om deze duizenden beelden te zien en te bedenken dat dat allemaal onder grond verborgen heeft gelegen. We leren ook dat men nog druk bezig is met het opgraven en reconstrueren van het leger. Een groot gedeelte van het leger ligt zelfs nog geheel onder de grond. Dit is bewust nog niet opgegraven. De beelden zijn namelijk oorspronkelijk allemaal kleurrijk beschilderd. Na opgraven vergaat de verf al gauw, wat uiteraard zonde is. Men is nu nog op zoek naar technieken om de originele verf te kunnen behouden na opgraven. Tot die technieken er zijn worden gedeelten van het leger daarom nog niet opgegraven. Kortom het is indrukwekkend om te zien en wij denken dat het over een jaar over 10 nog indrukwekkender zal zijn als alles verder compleet is.
Vanuit Xi'an besluiten we opnieuw met de trein verder te reizen. Het hostel kan ons niet helpen bij het boeken van kaartjes dus we gaan zelf naar het station om deze te kopen. Helaas is hier alles alleen in het Chinees dus is het voor ons erg lastig om alles te vinden. Gelukkig worden we al vrij snel aangesproken door een jonge jongen die ons graag wil helpen. Helaas blijken er geen slaapplaatsen meer beschikbaar te zijn en moeten we kiezen voor "hard seats" (zitplaatsen). Daar de treinreis 16,5 uur duurt is dat niet niks. Toch doen we het. Deze treinreis is een ervaring op zich. De trein zit uiteraard volledig vol (met een aantal staanplaatsen) we zitten midden tussen de locals. In de trein wordt luid met elkaar gepraat, er worden (drank)spelletjes gedaan en overal rond om ons heen worden kelen geschraapt en op de grond gespuugd. In de loop van de rit verandert de wagon waarin we zitten echt in een zwijnenstal. Wat een zooi en viezigheid zeg! Jullie kunnen je vast ook wel voorstellen dat de wc gruwelijk was.
Ondanks dat we kapot op aankomen in Chengdu vinden we al met al de rit meevallen.

Chengdu
In Chengdu moeten we wat moeilijke knopen doorhakken. Wat kunnen we wel doen en wat kunnen we niet doen. De bottleneck hierin blijkt de tijd te zijn. Na een lange vergadering besluiten we toch om niet naar Lhasa (Tibet) te gaan. We hebben er simpelweg niet de tijd voor. Als we het doen zal het slechts een bliksembezoek kunnen worden. Dit vinden we niet leuk, dus bewaren we Tibet voor een volgende reis.
In Chengdu wil Else dolgraag naar het Reuzenpanda Centrum. Dit is een centrum waar men Reuzenpanda's fokt om de populatie op peil te houden. Ondanks de regen vinden we het echt leuk om de panda's te zien. Ze blijken veel dieren te hebben (wel 80 panda's) en ze zitten doorgaans in mooie verblijven. Super om de dieren lekker met elkaar te zien ravotten en in bomen te zien klimmen.
Tom wil graag naar Leshan. Daar is een gigantisch groot Buddha beeld, uitgehakt in een rotswand. Opnieuw prachtig om te zien.
Omdat we de uitstap naar Tibet toch niet doen willen we graag iets anders bijzonders doen. We besluiten een 4 daagse riviercruise te boeken.

Rivercruise
Na een korte trein- en busreis komen we na wat zoeken bij de boot. Het duurt nog een paar uur voor de boot vertrekt, maar gelukkig mogen we al wel aan boord. We hebben geen flauw idee wat voor boot we geboekt hebben, want we hebben van te voren geen plaatjes gezien. Het bijkt voor ons erg luxe te zijn. We hebben een privé hut, met de beste bedden die we tot nu toe gehad hebben, een eigen badkamer mét bad en een eigen balkonnetje. Alle maaltijden zijn inbegrepen en we worden overdreven beleefd behandeld. Eigenlijk is het helemaal niks voor ons, maar we vinden het wel erg leuk om een keer mee te maken en ook stiekem wel lekker om even bij te komen van het gezeul met de tassen. We gingen er van te voren van uit dat we tijdens deze cruise helemaal tot rust zouden komen, maar de vier dagen blijken een vol programma te hebben. Nu we er toch zijn besluiten we maar om van alles mee te doen. De tai chi les om 6u 's ochtends slaan we over, maar de hysterische mode/dans show, de captains borrel en de "bonte avond" bezoeken we allemaal. Daarnaast staan er nog shore-excursions op het programma, de boot legt ergens aan en we lopen als een kudde makke schapen achter een gids met een vlaggetje aan om een tempel te bezoeken. Grappig hoor, om dit ook eens een keer mee te maken. Daarnaast genieten we van de mooie gorges waar we doorheen varen, dat is voor ons toch wel het hoogtepunt van de cruise. Vanaf het bovendek trekken schitterende rotsen aan ons voorbij en legt Tom alles vast op de gevoelige plaat ;) Een van de "excursies" die we doen houdt in dat we op een kleiner bootje gaan en een zijrivier invaren om een nog mooiere, kleinere kloof te bekijken. Het is echt heel erg mooi en we komen bijna tot rust tijdens dit tochtje, totdat we aanleggen bij een soort plastic vlonder en we allemaal uit de bootjes moeten. Alle gidsen verzamelen zich, er wordt opzwepende muziek opgezet en hun gezang/geschreeuw schalt door de boxen de natuur in. Ok, dit hadden wij ons niet helemaal voorgesteld bij een tochtje de natuur in, we vinden het hilarisch, maar kunnen het niet opbrengen om mee te doen als de polonaise ingezet wordt.

Als de cruise ten einde is, maken we onze eerste binnenlandse vlucht van Yichang naar Kunming. Wel lekker, waar je met de trein 20 uur over zou doen, hebben we nu in anderhalf uur afgelegd.

Kunming
In Kunming kunnen we geen taxi vinden die ons naar ons hostel wil brengen. Alle taxichauffeurs rijden snel weg als we Engels beginnen te praten, zelfs het briefje met het adres in het Chinees helpt ons niet verder. Gelukkig zijn er twee scooter taxi's die wel weten waar we naar toe moeten. We denken niet dat dit een optie is met onze grote backpacks, maar dat gaat hier allemaal prima. Ok!

In onze jacht naar geocaches komen we in een groot park aan de andere kant van de stad terecht. Als we daar zijn blijkt het ook een soort attractiepark te zijn met achtbanen en een reuzenrad. Omdat het Tom zijn verjaardag is, kan Else niet weigeren om mee te gaan in de attracties. Het gaat allemaal goed, maar we zijn achteraf toch wel blij dat we weer veilig beneden staan. In China is namelijk niet altijd alles even solide. Tom brengt ook een bezoek aan de plaatselijke kapper, omdat zijn kapsel wat over datum begint te raken.
Vanuit Kunming gaan we met de trein naar Lijiang, we hebben deze tickets wel op tijd geboekt, dus we hebben nu betere plaatsen, ook al duurt de reis maar 7 uur.

Lijiang
Ons eerste bezoek aan Lijiang is maar kort, omdat we de volgende dag direct op pad willen naar de Tiger Leaping Gorge, een mooi natuurgebied waar we kunnen wandelen. Omdat we de laatste tijd heel veel grote steden gezien hebben, zijn we wel toe aan wat natuur. We gaan een wandeling doen van drie dagen en slapen dus ook in de bergen. Voor het eerste deel van de wandeling staat 5 uur, omdat wij totaal ongetraind zijn doen we er 7,5 uur over. Het valt absoluut niet mee, Else denkt er zelfs halverwege (nou ja, na een uur ongeveer) over om terug te gaan, maar we zetten door. Regelmatig zijn er mannetjes die aanbieden om je op hun paard naar boven te brengen, we zijn wel zo vastberaden om het zelf te halen, dat we dat natuurlijk niet gaan doen.

Als we 's avonds aankomen in het guesthouse en uit kunnen kijken over de bergen zijn we trots op ons zelf en blij dat we door gegaan zijn. De volgende twee dagen hoeven we een stuk minder te wandelen, 2 uur en 3 uur, en vinden we het helemaal geweldig. De route valt niet altijd mee, we lopen vlak langs diepe afgronden, moeten watervallen oversteken en klimmen over bomen die op het pad gevallen zijn. We vonden deze wandeling een van de hoogtepunten van onze maand in China, maar we zijn ook blij als we het eind gehaald hebben en weer terug kunnen naar Lijiang.

We blijven nog anderhalve dag in Lijiang, in de oude stad. Het is een gebied met allemaal kleine gebouwtjes, sfeervol verlicht en veel winkeltjes. Als we aankomen zijn we heel enthousiast, we vinden het supergezellig en echt anders dan de massale steden die we tot nu toe gezien hebben. Na een paar uur beginnen we toch wel in te zien dat alle winkeltje hetzelfde zijn en dat dit écht alleen maar voor de toeristen is. Dus anderhalve dag hier blijven is precies lang genoeg om het leuk te houden. Vanaf Lijiang vertrekken we met de nachttrein naar Guilin, we hebben nu wel een bed dus dat is prima te doen. En vanaf daar gaan we met de boot naar Yangshuo. We hebben weer genoeg te zien onderweg en we merken tijdens het lunchbuffet nogmaals dat netjes op je beurt wachten niet heel gebruikelijk is in China. Er wordt bijna gevochten om de borden en mensen storten zich op de bakken met eten alsof ze dagen niets gekregen hebben.

Yangshuo

Het tochtje duurt 4 uur. In Yangshuo laten we ons leiden door de Lonely Planet en komen bij een Nederlands Guesthouse terecht, 5 km buiten de stad. Erg vreemd om ineens weer Nederlands te kunnen praten! Het guesthouse heeft een mooi uitzicht op het karstgebergte, deze bergen zien er heel anders uit dan we tot nu toe gezien hebben. Het zijn vreemd gevormde 'bulten' op een voor de rest erg platte omgeving, heel typisch. We maken volop gebruik van het eerste zwembad dat we tijdens onze reis tegenkomen. Uiteraard zijn er goede fietsen verkrijgbaar in een Nederlands guesthouse, dus we verkennen de omgeving op de fiets. We fietsen tussen de akkers en de boomgaarden door en rijden dwars door klein dorpjes. We vinden het erg leuk om het echte lokale leven in China op deze manier te zien. Tijdens de fietstochten brengen we een bezoek aan een aantal bijzondere 'attracties' van deze omgeving. Zo gaan we naar Moonhill, een berg met een gat erin. Deze beklimmen we via een pad met 800 traptreden, we zweten ons ongans. Ook bezichtigen we een grottenstelsel. We hebben gelezen dat deze specifieke grotten wat minder hysterisch belicht zijn in vergelijking met andere grotten in de omgeving. Toch vinden wij het behoorlijk heftig hoe men hier de grotten verlicht. Met allerlei verschillend gekleurde, van kleur veranderende en zelfs knipperende lichten. Ook verbazend vinden we dat op verschillende plekken in het grottenstelsel winkels zijn gemaakt waar souvenirs te koop zijn. Erg hysterisch allemaal wat ten koste gaat van de natuurlijke schoonheid van de grotten. Toch, opnieuw, bijzonder om te zien.

Onze China reis is nu bijna ten einde. Vanuit hier vertrekken we met een nachttrein naar ShenZhen, waar we China via Hong Kong verlaten. Daarover later meer....